پیشوند www کوتاه شدهی (Acronym) عبارت World Wide Web و به معنای «وب جهانگستر» است. در گذشته از این پیشوند برای مشخصکردن «وب سرور» در نام دامنه استفاده میشد. برای مثال، www.example.com به معنای وبسرور دامنه example.com بود که از طریق اینترنت برای مشاهده عموم قابل دسترس بود، یا برای مثال ftp.example.com یا nntp.example.com که به ترتیب برای مشخص کردن سرورهای انتقال فایل و مخابره اخبار و اطلاعات به کار میرفتند. Paolo Palazzi از افرادی بود که به همراه تیم برنرز لی در CERN کار میکرد، گفته است که استفاده از پیشوند www برای مشخص کردن وبسرور کاملا اتفاقی بوده و آنها میخواستند صفحه خانگی وبسایت cern.ch را در واقع روی زیردامنه info.cern.ch راهاندازی کنند ولی بعدا یادشان رفته! (منبع).
اما امروز، استفاده از www که در واقع یک نام کاملا دلخواه است و به صورت زیردامنه در مشخصات دامنه تعریف میشود، کاملا اختیاری است و ضرورتی برای ایجاد آن وجود ندارد. حتی برخی از افراد و شرکتها برای جدا کردن سرورهای مختلفشان (برای مثال) از یکدیگر نامهای مشابهی را ابداع میکنند، مانند www1 و غیره. این نامها را میشود به آسانی در صفحه مشخصات دامنه به صورت CNAME تعریف کرد. برای مثال در هاستینگهای امروزی که از نرم افزار cPanel برای مدیریت حسابها استفاده میکنند، یک System Link (شورت کات) به نام www ایجاد کرده و آن را به فولدر خانگی وبسایت وصل میکنند و سپس زیردامنهای با همین نام ایجاد میکنند تا بشود سایتها را با پیشوند .www باز کرد. البته مرورگرهای قدیمی هم ماننده نسخههای ابتدایی موزیلا فایرفاکس یا اینترنت اکسپلورر در ترویج این قرارداد بی تقصیر نبودهاند، چرا که در نسخههای ابتدایی این مرورگرها اگر کسی نام یک وبسایت را بدون پیشوند و پسوند وارد میکرد، این مرورگرها به صورت خودکار در ابتدای واژه وارد شده www و در انتهای آن com را قرار میدادند.
اما آیا این اقدامات و وجود www واقعا ضروری است؟
خیر. در طی سالهای اخیر، سرویسهایی مانند Twitter.com سعی کردهاند که با عدم استفاده از این پیشوند دیگران را نیز ترغیب به عدم استفاده از آن کنند. نام دامنه بدون وجود این پیشوند غیر ضروری و اضافه، راحت تر نوشته و تلفظ میشود و زیباتر و کوتاه تر به نظر میرسد. حتی میشود آن را در بیشتر موارد به «حشو در ادبیات» تشبیه کرد. حتی در مواردی که توسعه دهنده یک وبسایت، وبسرور خود را به درستی تنظیم نکند، چون گوگل و بقیه مرورگرهای جستجو، زیر دامنهها را به صورت یک وبسایت مستقل در نظر میگیرند و همانطور که قبلا بیان شد www یک زیردامنه است، موتورهای جستجو اعتبار و بازدیدهای یک وبسایت را به دو صورت مجزا (با و بدون پیشوند) ذخیره میکنند و این امر به رتبه یک وبسایت ضررهای زیادی را وارد میکند.
پس بهتر است پیشوند اضافی .www را از وبسایتهایتان حذف کنید و بازدیدکنندگانی را که آدرس وبسایتان را با www وارد میکنند به نشانی بدون پیشوند هدایت کنید. با اینکار هم موتورهای جستجو را خوشحال میکنید و این پیشوند غیر ضروری را حذف کرده و دیگران را نیز به انجام این کار ترغیب میکنید.